Το θράσος περισεύει.
Οι οπαδοί του ελεύθερου κατεβάσματος έφτιαξαν και κόμμα, προφανώς υπερ αυτού, διευκρινίζοντας πως » δεν πρέπει να καταργηθούν όλοι οι κανόνες για τα δικαιώματα πάνω στα βιβλία, τη μουσική και τις ταινίες. Η διαχωριστική γραμμή, λένε, πρέπει να είναι η εμπορική και η μη εμπορική χρήση». Σκοπεύουν να δώσουν «μάχη για την ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία».
Τι λέτε ρε παλικάρια; Πόσοι αγοράζουν μουσική, ταινίες και βιβλία για εμπορική χρήση; Και από πότε η πνευματική δημιουργία υποβιβάστικε σε «πληροφορία»; Αν ενδιαφέρεστε για την «πληροφορία», να διαθέτετε μόνο άρθρα εφημερίδων και μάλιστα μόνο τα ενημερωτικά, όχι τα άρθρα γνώμης. Αλλά όταν υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν πως στα βιβλία βρίσκεις «πληροφορίες» τι να περιμένει κανείς….
Η υπερβολική ανοχή της πειρατείας (ανοχή μάλλον λόγω ασχετοσύνης των πολιτικών), έκανε την τελευταία κεκτημένο δικαίωμα. Κι εγώ έχω κατεβάσει πειρατικό υλικό, αλλά καθαρά για οικονομικούς λόγους, όχι γιατί πιστεύω στην ελεύθερη διακινιση πνευματικού υλικού. Αυτή είναι ούτως ή άλλως ελεύθερη. Όποιος παράγει πνευματικό υλικό μπορεί να βάζει όποια τιμή θέλει. Οι Σουηδοί (κι όχι μόνο), δεν θέλουν καν την «πληροφορία» φθηνή, αλλά την θέλουν με το ζόρι δωρεάν. Φυσικά δεν υπάρχει πουθενά κόμμα υπέρ των φτωχών και των πεινασμένων. Εαν υπήρχε θα έπαιρνε λιγότερες ψήφους από το κόμμα των πειρατών. Οι φτωχοί μπορούν να ψοφήσουν αφού δεν μπορούν να κατεβάσουν.
Οι πολιτικοί μπορούν να λύσουν το πρόβλημα απλώς βάζοντας ογκοχρεωση παντού. Έτσι ό κάθε πειρατής μπορεί να μην πληρώνει αυτόν που πρέπει όσο πρέπει, αλλά κάπου θα πληρώνει τελικά.
Spizaetos's Blog 
Σχολιάστε